ศูนย์วิศวกรสังคม

ศูนย์วิศวกรสังคม

     เป็นส่วนพื้นที่ที่นักศึกษาของมหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบุรีหลังจากที่เข้าเรียนในภาคทฤษฎีที่ในมหาวิทยาลัยแล้ว นักเรียน นักศึกษาก็จะไปใช้พื้นที่วิทยาเขตโป่งสลอด ที่เรียกว่า ศูนย์วิศวกรสังคม ในการลงทำงานจริง การลงทุนจริง การลงทำงานจริงของนักศึกษา ใช้ภูมิปัญญาท้องถิ่น ใช้ผู้รู้มาสอนนักศึกษา ดังนั้นนักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบุรีจึงได้ทั้งทฤษฎีและปฏิบัติควบคู่กัน ซึ่งถือว่าเป็นจุดเด่นของมหาวิทยาลัย พื้นที่ในการเรียนรู้ให้กับนักศึกษานำกระบวนการด้านวิศวกรสังคมจากท่านองคมนตรี นำองค์ความรู้ของเด็กเอาไปใช้ปฏิบัติจริง การนำทฤษฎีสู่การปฏิบัติและใช้กระบวนการพิจารณาก่อน ลงไปทำงาน ตั้งแต่การวางแผน การแก้ปัญหา การทำงานร่วมกับพี่น้องประชาชน ใช้ภูมิปัญญาท้องถิ่น ใช้ผู้รู้มาสอนนักศึกษา ดังนั้นนักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบุรีจึงได้ทั้งทฤษฎีและปฏิบัติควบคู่กัน ซึ่งถือว่าเป็นจุดเด่นของมหาวิทยาลัย ประการสำคัญคือการดูแลรักษาให้คงสภาพความสวยงามตลอด เป็นส่วนของความสวยงาม เป็นจุดแวะของนักท่องเที่ยวในเส้นทางการท่องเที่ยว การพักผ่อน มีจุดถ่ายรูป ลานกางเต็นท์ เป็นต้น

       มหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบุรีได้ดำเนินงานด้าน "วิศวกรสังคม" มาตั้งแต่ปี พ.ศ. 2563 โดยความร่วมมือกับมณฑลทหารบกที่ 15 ในการคัดเลือกพื้นที่เพื่อพัฒนาร่วมกับชุมชน ซึ่งได้ข้อสรุปให้ใช้พื้นที่ "ชุมชนโป่งสลอด" ซึ่งอยู่ในความดูแลของมหาวิทยาลัยเป็นพื้นที่นำร่อง โดยเริ่มต้นจากการปลูกหญ้าเนเปียร์เพื่อเป็นแหล่งอาหารสัตว์ให้กับชุมชน จากนั้น ได้นำนักศึกษา 2 คน ซึ่งเป็นประธานสภานักศึกษาและนายกองค์การบริหารนักศึกษา เข้าร่วมการอบรมเครื่องมือวิศวกรสังคม รุ่นที่ 1 หรือ “รุ่นแม่ไก่” ณ มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ฯ เมื่อจบการอบรม จึงได้ขยายผลสู่ผู้นำนักศึกษาระดับมหาวิทยาลัย โดยมีเป้าหมายพัฒนาพื้นที่โป่งสลอดให้เป็นแหล่งเรียนรู้ ในการลงพื้นที่ครั้งแรก นักศึกษาประสบปัญหาเรื่องการประสานงานกับชุมชนเกี่ยวกับการนำรถไถเข้าปรับพื้นที่ จึงกลับมาปรึกษาโค้ชที่ดูแลในแต่ละคณะ ซึ่งนักศึกษาจะเป็นผู้คิดและลงมือทำเอง โดยโค้ชทำหน้าที่ให้คำปรึกษาและช่วยวิเคราะห์ปัญหา กระบวนการนี้นำไปสู่การรวมตัวของผู้นำนักศึกษาเพื่อลงพื้นที่อีกครั้ง โดยใช้เครื่องมือจากการอบรมในการศึกษาพื้นที่โป่งสลอด ผ่านการทำไทม์ไลน์เพื่อเข้าใจประวัติศาสตร์ ความเปลี่ยนแปลง และปัญหาของพื้นที่และชุมชนโดยรอบ นักศึกษาได้นำข้อมูลที่ศึกษามาวิเคราะห์และพูดคุยกับชุมชนในเชิงลูกหลาน ทำให้ได้รับความไว้วางใจและสามารถจัดกิจกรรมร่วมกับชุมชนได้อย่างต่อเนื่อง โดยเป้าหมายในปีแรก คือ การพัฒนาโป่งสลอดให้เป็นแหล่งท่องเที่ยวเชิงเกษตร พร้อมทั้งประชุมร่วมกับคณะทำงานวิศวกรสังคมและผู้บริหารเพื่อวางแผนการดำเนินงาน

       จากการทบทวนแผนและไทม์ไลน์ ได้มีการปรับแนวทางเป็น “เส้นทางการท่องเที่ยวจากเขาวังสู่เขาแด่น” โดยยังคงพื้นที่เกษตรไว้บางส่วน และพัฒนาให้มีแลนด์มาร์ค จุดถ่ายภาพ จุดเช็คอิน และศูนย์การเรียนรู้ต่างๆ เพื่อสร้างรายได้ให้กับชุมชน โดยมีการพัฒนาใน 3 จุดสำคัญ ได้แก่ : บ้านลุงเลี่ยม – ศึกษาและอนุรักษ์ภูมิปัญญาการทำน้ำตาลโตนด พร้อมจัดทำไทม์ไลน์กระบวนการผลิต บ้านน้าฉาว – ส่งเสริมการทำทองม้วนน้ำตาลโตนดให้เป็นจุดแวะพักนักท่องเที่ยว และ พื้นที่การเกษตร – ปรับปรุงดินให้เหมาะแก่การเพาะปลูก เป็นการต่อยอดจากแหล่งท่องเที่ยวเชิงเกษตร พื้นที่ดังกล่าวได้รับการตั้งชื่อว่า “เขาแด่นเลควัลเลย์” โดยมีการวางแผนให้เป็นแหล่งท่องเที่ยวที่สามารถพักค้างคืนได้ มีลานกางเต็นท์ และกิจกรรมสำหรับนักท่องเที่ยวทั้งแบบไปเช้าเย็นกลับและค้างคืน 1-2 วัน

        นอกจากนี้ ในปีปัจจุบัน ยังได้จัดตั้ง บริษัทธุรกิจจำลอง ภายใต้การดำเนินงานของนักศึกษา โดยอยู่ภายใต้การดูแลของกองพัฒนานักศึกษา สำนักงานอธิการบดี มหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบุรี มีเป้าหมายเพื่อบริหารจัดการการท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์ให้เกิดรายได้อย่างยั่งยืน โดยพื้นที่รับผิดชอบของศูนย์วิศวกรสังคมในวิทยาเขตโป่งสลอดมีขนาด 30 ไร่

ผู้รับผิดชอบหลัก

          กองพัฒนานักศึกษา สำนักงานอธิการบดี มหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบุรี